BAHAN PENDADARAN

ANTAWISIPUN YUDAS, PETRUS LAN KITA 
Matius 26:75 lan Matius 27:3-5

Wekdalipun sampun ngancik ing wayah ndalu, ananging tiyang-tiyang Yahudi mirunggan para pangarsaning tiyang Yahudi sami taksih jumaga lan taksih rembagan. Ketingalipun ngrancang perkawis ingkang ageng. Dumadakan para prajurit ngglandang tiyang ingkang sampun karangket, badhe kasowanaken dhateng pangarsaning tiyang Yahudi. Panci leres, ingkang karangket punika Gusti Yesus ingkang sampun sawetawis dening para pangarsaning tiyang Yahudi badhe dipunsedani. Menawi kaetang, Gusti Yesus miturut sekawan kitab Injil dipun adili dening para pangarsaning tiyang Yahudi ngantos rambah kaping 6: Ingkang sepisan ing ngajenging Hanas (marasepuhipun Kayafas), kaping kalih ing ngajenging Kayafas ingkang kalenggahanipun minangka Imam Agung, kaping tiga ing ngajenging Sanhedrin (Mahkamah Agami), ingkang kaping sekawan ing ngajenging Pilatus (Gubernur Yerusalem), lajeng ingkang kaping gangsal ing ngajenging Herodes (Gubernur Galilea) lan pungkasan ing ngajenging Pilatus malih ngantos Gusti nampi paukuman pejah. Ing kawontenan nalika Gusti Yesus dipunadili, wonten kalih sekabatipun ingkang sami nggetuni tumindakipun, inggih punika Yudas lan Petrus.

Ing Kitab Injil Matius bab 26:75 “Petrus nuli kelingan pangandikane Gusti Yesus marang dheweke: “sakdurunge jago kluruk, kowe wis nyelaki Aku ping telu.” Banjur metu menyang ing jaba, nangis kelara-lara” lan Injil Matius 27:3-5 “Nalika Yudas, kang ngulungake Gusti Yesus, sumurup, yen Panjenengane bakal kasedanan, banjur kaduwung………nuli lunga saka kono lan mati nggantung.” Kalih-kalihipun sami nggetuni tumindakipun ingkang setunggal nyade Gusti Yesus lan ingkang setunggalipun nyelaki Gusti Yesus. Kamangka kekalihipun punika murid ingkang pinitados dening Panjenenganipun nglangkungi sakabat sanesipun.Namung bentenipun, menawi Petrus medal saking plataran lajeng nangis kelara-lara nggetuni tumindakipun, Yudas kesah saking papan punika lajeng ngendhat (pejah nggantung).

Kita sedaya nate nggetuni lampahing tumindak ingkang mboten leres. Kadangkala raos getun ingkang sekelangkung ageng njalari manah ngraosaken kapetek lan mboten saged nglampahi gesang sacara limrah. Saking awrating tumindak ingkang sampun katindakaken,  roas getun ingkang tuwuh dereng kantenan nuntun ing pamratobat. Ananging saged kemawon, kados ingkang lajeng katindakaken dening Yudas inggih punika pejah nggantung. Namung kadospundhi ingkang kedah katindakaken dening tiyang pitados menawi nglampahi tumindak ingkang awon lajeng tuwuh raos getun? Punapa kalajengaken kesah (nglungani masalah), namung mandheg ing raos getun, utawi namung nangis kelara-lara, utawi malah ngendhat (mati nggantung)? Kathah tiyang, kadangkala mbokbilih kita ugi nedahaken raos getun kanthi cara-cara ingkang kelentu. Kamangka sejatosipun saged nggetuni dosa lan kalepatan punika wekdal ingkang kaparingaken dening Gusti Allah supados manungsa saged tinarbuka nampi sih rahmatipun Gusti wonten ing gesangipun.

Conto ingkang gampil menawi kita ningali liturgi ibadah GKJ mesthi bibar pangakening dosa salajengipun nampi sihrahmatipun Gusti. Pasamuwan sami kaajak nggetuni lan nelangsani dosanipun kanthi leres ing ngarsanipun Gusti supados Panjenenganipun kersa paring sih rahmat dhumateng kita sedaya.

Wekdal punika kita sami katimbalan nyawisaken manah lan kapitadosan badhe nampi Sakramen Bujono. Malah ing wekdal punika kita sesarengan kaliyan pasamuwan sanes badhe mengeti Sakramen Bujono sakdonya. Sumangga, menawi wonten tumindak lepat njalari tiyang sanes ajrih lan kuwatos, tumindak ingkang cengkah kaliyan kersanipun Gusti kita sami ngakeni dosa lan kalepatan. Purun nggetuni dosa lan tinarbuka dhateng Gusti supados sih rahmat ingkang sampun kacawisaken dening Panjenenganipun tinampi ing salebeting kita sami kembul bojono.