BAHAN PENDADARAN

Firman : RUM 13 : 10-14

Pasamuwan ingkang kinasih

Kita sampun lumebet malih ing wulan Adven-Natal. Ing mangsa punika kita sami kaengetaken malih punika kita sami kaajak cecawis. Cecawis ing salebeting gesang mapag rawuhipun Gusti lan sesarengan badhe mengeti pengetan wiyosipun Gusti Yesus. Kaleresan nalika kita sami cecawis, sacara mirunggan kita ugi badhe nampi Sakramen Bujono ingkang pungkasan ing tahun punika.

Sesambetan kaliyan perkawis cecawis punapa ingkang perlu kita cawisaken ?

Pangandikanipun Gusti ingkang kita pirengaken wekdal punika minangka peranganipun serat kintunan Rasul Paulus dhumateng pasamuwan ing Rum. Minangka pasamuwa ingkang wiwitan, Rasul Paulus tansah ngengetaken gesanging pasamuwan ingkang leres ing ngarsanipun Gusti. Mligi ing bab 13 ayat 10-14 punika ngengetaken tumrap gesanging katresnan umat kagunganipun Gusti. Senajan kiwa tengen, lingkungan lan kawontenan gesang ingkang werni-werni lan benten kaliyan tata iman Kristen, ananging timbalanipun Gusti bab katresnan kedah tansah katedahaken.   

Wujuding katresnan ingkang kados punapa ingkang kakersakaken ing serat punika ?

Pasamuwan ingkang kinasih

Wujuding katresnan ingkang kinersakaken dening Rasul Paulus inggih punika njagi gesang ingkang leres, kadosdene mboten remen damel piala, mboten nindakaken malih gesang ing pratingkahing pepeteng, mboten nguja hawa nepsu, mboten nguja memangan, mboten endem-endeman, mboten laku jina, mboten remen tukar padu lan mboten kumeren. 

Pangandika punika kaengetaken dhateng pasamuwan awit :

1. Ngengeti  bilih ing lampahing gesang saben wekdal mboten uwal saking perkawis-perkawis  ingkang cengkah kaliyan kersanipun Gusti. Punapa malih kitha Rum ingkang “Majemuk”, kathah para tiyang neneka ingkang mbeta kabudayan, tradisi lan  lampah ingkang maneka werni. Asring kabudayan, tradisi lan lampah punika mboten trep kaliyan piwulangipun Gusti.
2. Ing anggotaning pasamuwanipun Gusti, taksih kelampahan tumindak-tumindak ingkang nyulayani kersanipun. Senajan sampun nampi Gusti Yesus minangka juru wilujeng lan nampi sih rahmatipun ananging gesang lami asring taksih katindakaken.
3. Pasamuwan gesang mapag rawuhipun Gusti ingkang kaping kalih. Wonten ing salebeting mapag rawuhipun Gusti ingkang kaping kalih kedah tansah siaga ing iman, njagi gesanging iman ingkang leres lan ngedalaken wohing kapitadosan ngantos rawuhipun Gusti Yesus.

Pramila kanthi perkawis-perkawis ing ngajeng, menawi kita gatosaken saking pangandika punika, Rasul Paulus dhawuh :

1. Katresnan punika kedah maujud ing salebeting gesang ingkang ngemu kaleresanipun Gusti. Liripun kadospundhi ? Liripun nalika mrangguli bab-bab ingkang nyulayani kersanipun Gusti pasamuwan kedah wanton ngengetaken, menawi wonten ingkang mbetahaken pitulungan kedah dipun gatosaken kanthi tulus, lsp.
2. Katresnan punika maujud ing lampahing gesang ingkang leres, inggih punika lumampah ing lampahing gesang ingkang mbangun diri pribadi lan mbangun tiyang sanes kanthi nebihi patrap ingkang remen nguja kemaremaning daging.
3. Katresnan punika maujud kanthi nulad pakaryanipun Gusti Yesus Kristus (minangka gegamaning pepadhang).

Pitakenanipun tumrap kita sedaya, punapa kita sampun saestu nglairaken katresnan ingkang mekaten? Langkung-langkung ing salebeting kita gesang ing satengahing masyarakat.  Sumangga ing salebeting kita sami badhe nampi tandha katresnanipun Gusti ingkang pungkasan ing tahun punika, sesarengan kita naliti gesang kita piyambak-piyambak alandhesan katresnan. Kanthi pangajab mugi-mugi kita kasagedaken nindakaken katresnan ingkang saestu mbangun lan maedahi dhateng sedaya tiyang. Wus meh raina, wus lingsir wengi. Amin.