Sunday, February 4, 2018

Eling lan Waspada

Markus 13:24-37
Waosan wekdal punika minangka peranganing piwulangipun Gusti Yesus sesambetan kaliyan Kotbah bab wekasaning jaman. Nyarengi rawuhipun Gusti Yesus ingkang kaping kalih saksampunipun kasangsaran kelampahan, lajeng kagantos tanda-tanda rawuhipun Gusti Yesus ingkang kaping kalih. “srengenge baka dadi peteng lan rembulan ora bakal sumunar sarta lintang-lintang bakal padha tiba saka ing langit, apadene pikukuhe langit bakal padha gonjing.”  Kosmos (tatananing jagad raya ingkang selaras) badhe wor suh.
Miturut buku-buku Apokaliptik Yahudi (asalipun saking tembung Yunani ingkang tegesipun “menyingkapkan” utawi binuka lan sesambetan kaliyan sakderengipun ingkang winadi ananging sakpunika sampun binuka) gonjang-ganjinging jagad badhe kelampahan malih ing pungkasaning jaman ngiringi rawuhiun Gusti Yesus ingkang kaping kalih. Bentenipun kaliyan jejer lelampahan ing akhir jaman saking kitab sanesipun, perikop punika mboten ngrembag bab pangadilan, paukuman ingkang nggegirisi ananging badhe nglipur lan ngiyataken. Senajan sedaya kasangsaran ingkang kelampahan badhe dipunalami dening umat kagunganipun Gusti ananging sedaya minanga sarana methukaken rawuhipun Putraning Allah ingkang ngasta prasetyan kawilujengan. Nalika putraning Allah rawuh, para pepilihanipun badhe kakempalakan dening para mlaekat saking pojok-pojoking bumi utawi keblat papat. Para tiyang pitados ingkang tansah nggondeli kapitadosan ngantos pungkasan badhe tampi kanugrahan kawilujengan dening putraning Allah.
Sesambetan kaliyan perkawis punika, para muridpun kaparingan pasemon malih bab wit anjir (tembung serapan saking anjeer bahasa Gujarati India; bahasa inggrisipun fig; bahasa Alkitab Indonesia punika pohon Ara; bahasa arabipun wit TIN), minangka tanda rawuhipun Gusti.  Sedaya tanda-tanda punika minangka srana para murid sami mangertosi dinten rawuhipun Gusti sangsaya celak. Langkung-langkung tumrap tiyang-tiyang Yahudi ingkang nampi piwulangipun Gusti nalika semanten kadosdene ingkang katerangaken ing ayat 30. Miturut para ahli kitab, ingkang kasebat jinis iki sambetan kaliyan tiyang-tiyang Yahudi ingkang ngalami kawontenan kadosdene pungkasaning jaman nalika Padaleman Sucinipun rubuh kabesmi. Semanten ugi temtunipun tumrap para pitados punika peranganing tanada ingkang kaparingaken dhateng kita ing pungkasaning jaman.
Sedaya ingkang badhe kelampahan mboten wonten ingkang pirsa kejawi namung Gusti Allah ingkang kagungan panguwaos dhateng jagad. Ingkang baken lan ingkang perlu dipungatosaken dening para muridipun wonten ing 3 ayat pungkasan saking perikop punika : “Sing pada ngati-ati lan tansah padha meleka!”
Rawuhipun Gusti ingkang kaping kalih mboten wonten ingkang sami pirsa, mila Gusti Yesus dhawuh supados para pandherekipun kadawuhan sami ngatos-atos lan jumaga. Kadosdene pasemon bab abdi ingkang kapasrahan griya supados kajagi. Nalika ingkang kagungan griya kesah ingkang wekdalipun mboten saged katemtokaken, piyambakipun paring tugas dhateng para abdinipun trep kaliyan jinis tugasipun. Contonipun Griya-griya ageng ing Israel nalika semanten, asring tebih kaliyan margi lan katutup dening tembok ing ngupengi griya punika. Ing ngajeng regol wonten griya alit kangge abdi ingkang kapsrahan tugas njagi. Saisinipun griya dados tanggel jawabipun abdni punika. Abdi ingkang nggadahi tugas jagi punika ing saksisih nglampahi tugas jagi inggih jagi kawilujengan lan njamin kawontenan aman ing sakiwa tengenipun. Ing saksisihipun piyambakipun ugi jagi dirinipun piyambak sampun ngantos tilem, menawi tilem ing salebeting jagi ateges nerak dhawuhipun bendaranipun semanten ugi menawi wonten ingkang badhe colong jupuk, tiyang punika saged mangertos kanthi kawaspadan.
Dhawuhipun Gusti Yesus supados ngatos-atos lan tansah padha meleka! Ngatag dumateng kita sedaya supados tansah siaga bab punapa kemawon ingkang badhe kelampahan langkung-langkung dhatengipun pungkasaning jaman. Siaga ing iman, siapa ing gesanging ibadah saben wekdal supados mboten gampil kaseret ing pambliduging jaman, siapa ing lampahing budi saben wekdal supados mboten gampil kapincut dhateng perkawis-perkawis ingkang badhe nebihaken kita kaliyan ingkang kagungan gesang.
Wonten falsafah jawi ingkang ukaranipun “Eling lan Waspada” Falsafah punika mulang supados manungsa tansah enget lan waspada nalika nglampahi gesang. Falsafah punika kawentar saksampunipun kaserat dening Ranggawarsita, ing serat Kalatida:
Amenangi jaman edan
Ewuhaya ing pambudi
Melu edan ora tahan
Yen tan melu anglakoni
Bya keduman melik,
Kaliren wekasanipun,
Ndilalah kersa Allah,
Begja-begjaning kang lali,
Luwih begjo kang eling lan waspada

POKOK PIREMBAGAN :
  1. Iman ingkang jumaga lan iman ingkang “melek” punika iman ingkang kadospundhi?
  2. Kadospundhi kita budidaya supados tansah pinanggih ing gesang iman ingkang jumaga lan iman ingkang “melek”?
  3. Punapa ingkang asring dados pepalang kita mboten saged nedahaken iman ingkang jumaga lan iman ingkang “melek” ?

No comments:

Post a Comment